Od dłuższego czasu chodzące pogłoski o rezygnacji ze stanowiska Ewy Sudoł – starosty powiatu bieszczadzkiego stały się faktem. Oficjalnym powodem rezygnacji były pogarszające się rzekomo relacje pomiędzy nią a grupą radnych reprezentujących Bieszczadzkie Stowarzyszenie Samorządowe oraz powołanie na stanowisko etatowego V-ce starostę Zygmunta Krakowskiego dotychczasowego szefa miejsko-gminnej oświaty. Tyle stanowisko oficjalne. Nie jest jednak dla nikogo tajemnicą, że od dłuższego czasu pogarszały się stosunki pomiędzy starostą a przewodniczącym rady Piotrem Korczakiem. Różniło ich odmienne spojrzenie na zarządzanie powiatem. A to dotychczasowe zarządzanie nie wyglądało najlepiej. Powiat jest zadłużony i to zadłużony w takim stopniu, że gdyby utrzymać ten stan rzeczy, niebawem mógłby tam wejść zarządca komisaryczny. Powiat znajduje się na szarym końcu pozyskiwania funduszy unijnych. Dla porównania powiat leski kwotowo uzyskał ich sześciokrotnie więcej. Nie najlepiej dzieje się też w samym urzędzie. Obrazowo mówiąc stosunki międzyludzkie nie są tu najlepsze. Normą stało się zatrudnianie pracowników bez jakiejkolwiek umowy o prace nawet przez trzy miesiące. Wśród pracowników byli równi i równiejsi. Była choć może to określenie na wyrost kasta uprzywilejowanych. Ludzi nie do ruszenia. W końcu przeciętny Kowalski mieszkaniec powiatu niewiele mógł powiedzieć o dokonaniach pani starosty i podległych jej służb. Głośnym swego czasu stał się remont drogi do Bandrowa Narodowego. W tym samym okresie alternatywny stał się niedoszły do skutku remont drogi Ustianowa – Łobozew – Teleśnica. Drogi, która ze względu na atrakcyjność turystyczną miejscowości leżących nad zalewem solińskim powinna stać się priorytetem. No i moim zdaniem największy błąd zaniechania to brak opracowania chociażby jakiejkolwiek koncepcji restrukturyzacji ustrzyckiego szpitala. Dotychczasowe działania to tylko doraźne środki zaradcze, które w praktyce do niczego nie doprowadziły. Tego typu spraw można by wyciągnąć na światło dzienne więcej. Z drugiej strony uczciwie trzeba powiedzieć, że obarczanie tymi niepowodzeniami, nietrafnymi decyzjami tylko Ewy Sudoł byłoby z mojej strony nierzetelnością. Odpowiedzialność za ten stan rzeczy ponoszą w takim samym stopniu radni poprzedniej kadencji.
Po ubiegłorocznych wyborach samorządowych, kiedy startująca w nich z ramienia BSS Ewa Sudoł nie otrzymała społecznego mandatu zaufania wydawało mi się, że nowo wybrana rada pójdzie po rozum do głowy i powoła na to stanowisko osobę bardziej rzutką. Osobę, która sprosta zadaniom, które stają przed tym przecież w sumie biednym powiatem. Tak się nie stało. Trzeba było kilku miesięcy żeby Ewa Sudoł zrezygnowała sama.
Pytanie, kto na jej miejsce. Nie będę spekulował. Poczekamy – zobaczymy. Choć już w tej chwili wśród pracowników jest to temat numer jeden. Toczy się już nawet swoisty ranking osób do odstrzału.