Po wojskowym rozdziale mojego Ĺźycia, pozostał mi w 1947 roku mundur pełniący teraz rolę cywilnego ubrania, medale bojowe, pamiątki oraz skierowanie od zastępcy dowĂłdcy jednostki do Komitetu Powiatowego Polskiej Partii Robotniczej-„prosi się o udzielenie pomocy zdemobilizowanemu Ĺźołnierzowi Władysławowi Tarnawskiemu...”. Dalej była krĂłtka opinia, widocznie nie najgorsza, kiedy sekretarz Komitetu Powiatowego PPR w Przemyślu Mieczysław Trześniak po skonsultowaniu się z aktywem gospodarczym powiatu, a między innymi JĂłzefem Tomczykiem Prezesem Powiatowego Związku Samopomoc Chłopska zaproponował mi; ”Pochodzicie z Nowosielec, moĹźe więc wrĂłcicie w swoje strony? Szukamy do Wojtkowej wĂłjta”. Zatkało mnie z przeraĹźenia i to podwĂłjnie! Gdzieś tam w podświadomości powstał kult do osoby wĂłjta- najwaĹźniejszego po księdzu człowieka w gminie, bogacza, ktĂłremu chłopi kłaniali się w pas.

Czytaj całość