Poseł Marek Kuchciński zaangażował się w budowę nowego przejścia

Pomimo narzekań na ogromne kolejki, na łapĂłwki wymuszane przez ukraińskie słuĹźby celne przyjście graniczne pomiędzy Polską, a Ukrainą Krościenko- Smolnica cieszy się ogromną popularnością. Codziennie przekracza je tysiące ludzi w samochodach, autobusach , pociągach. Magnesem dla przekraczających granicę nie jest – przynajmniej na razie – atrakcyjność turystyczna przygranicznych obszarĂłw, ale niezwykle korzystna róşnica cen paliwa, alkoholi, papierosĂłw, pomiędzy Ukrainą i Polską. Jednak coraz częściej przekraczają granicę takĹźe typowi turyści jadący do Sambora, Lwowa, ukraińskich Bieszczad. Przejście to staje się teĹź powoli przejściem tranzytowym dla tych ktĂłrzy zmierzają dalej na południe do Rumunii, Bułgarii, Węgier czy nawet Turcji i Grecji. DuĹźy ruch na przejściu, a takĹźe związany z tym rozwĂłj infrastruktury gospodarczej spowodował to iĹź takĹźe inne miejscowości zarĂłwno po stronie ukraińskiej jak i polskiej chciały by mieć podobne przejście na swoim terenie.

W Bieszczadach najszybciej Ĺťurawin – Boberka

Jak się okazuje otwarcie nowych przyjść granicznych na granicy Polsko- Ukraińskiej jest realne i to w bardzo krĂłtkiej perspektywie czasowej. – W strategii krĂłtkoterminowej na trzy lata istnieje jak najbardziej realna szansa na otwarcie przejścia granicznego na terenie gminy Lutowiska po polskiej stronie w Ĺťurawinie i na terenie powiatu Turka w miejscowości Boberka po stronie ukraińskiej.- mĂłwi starosta powiatu Bieszczadzkiego Ewa Sudoł- Widziałam protokół dyplomatyczny podpisany z naszej strony przez MSWiA i przez jego odpowiednik po stronie ukraińskiej. Protokół podpisano w 2004 roku. Przejście miało by charakter przejścia samochodowego, międzynarodowego , dostępnego bez jakichkolwiek ograniczeń.
Potwierdza to w rozmowie jaką z nim przeprowadziłem poseł Marek Kuchciński- Przyjście graniczne Żurawin- Boberka za moją namową Pani wojewoda włączyła do strategii rozwoju województwa Podkarpackiego , co powinno przyśpieszyć jego realizację.
Jednocześnie zaproponowałem rozpoczęcie starań o to by przejście to zostało umieszczone w Polsko- Ukraińskiej nocie dyplomatycznej. Pozwoli to na szybkie rozpoczęcie prac projektowych i realizację inwestycji. Umieszczenie przejścia w nocie umożliwi też uzyskanie pieniędzy na realizację zadania.

Potrzebny lobbing

Stronami zainteresowanymi budową przejścia Ĺťurawin – Boberka są powiaty Bieszczadzki po stronie Polskiej i Turka po stronie Ukraińskiej. Dzięki staraniom obu powiatĂłw realizowany jest w ramach TACIS z pomocą unijnych pieniędzy projekt budowy tego przejścia. Chodzi w nim o przygotowanie podstaw prawnych do rozpoczęcia inwestycji, oraz o przekonanie do niej ludzi ktĂłrzy podejmą w tej sprawie ostateczne decyzje. Ukraińcy mają sprzyjające projektowi osoby nawet w stołecznych urzędach Kijowa. TakĹźe władze powiatu Bieszczadzkiego i gminy Lutowiska robią co mogą by przyśpieszyć budowę przejścia. SłuĹźyła temu między innymi wizyta na tym terenie sejmowej Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych. Działanie obu powiatĂłw koordynowane są w trakcie wzajemnych spotkań przedstawicieli samorządĂłw, do ktĂłrych dochodzi przemiennie w Turce i Ustrzykach.

Są też i przeszkody

Niestety jak to w życiu bywa entuzjaści budowy przyjścia napotykają też na swojej drodze na przeszkody. Po stronie ukraińskiej jest nią całkowity brak infrastruktury drogowej. Obowiązujące tam swego czasu przepisy zakazywały jakichkolwiek inwestycji w pasie 1,5 km od granicy, ba nie mogli tam przebywać nawet stali mieszkańcy. Dziś więc dojazd do miejsca przejścia jest możliwy tylko terenowym samochodem, a ewentualne roboty trzeba by zaczynać od zera. Po polskiej stronie jest wprawdzie gruntowa droga, ale jak się okazuje istnieje inna przeszkoda. Mianowicie grunty w miejscu przejścia zostały nie tak dawno sprzedane prywatnym osobom i w razie decyzji o budowie będą musiały być od nich wykupione. Świadczy to o bezmyślności decydentów lub o niesamowitej intuicji kupujących, którzy mogą zrobić na sprzedaży ziemi interes życia. Fakt ten stawia też pod znakiem zapytanie cel tworzenia wieloletnich planów strategicznych w gminach i powiatach, bo gdyby go przestrzegano nikt nie mógł by sprzedać tej ziemi. Wszak o budowie tutaj przejścia mówi się od dobrych kilkunastu lat.