Alina Buzuk - była dyrektor krytej pływali Delin

Prawda o zmianie w „Delfinie”

W „Gazecie Bieszczadzkiej” nr 9 z dnia 5 maja 2006 roku ukazała się notatka sygnowana inicjałami t.s. zatytułowana a informująca o zwolnieniu pani Aliny Buzuk z funkcji dyrektora Międzyszkolnej Krytej Pływalni „Delfin”. W powołanej notatce cytowane są następujące słowa burmistrza Ustrzyk Dolnych Henryka Sułui „Od dyrektorki MKP Delfin Aliny Buzuk wpłynęła do mnie prośba o umoĹźliwienie jej przejścia na emeryturę od 1 sierpnia 2006 r. Przychyliłem się do jej prośby, umoĹźliwiając jednocześnie wykorzystanie zaległego i bieżącego urlopu wypoczynkowego. PoniewaĹź A. Buzuk miała ostatnio kłopoty zdrowotne, zwolniłem ją takĹźe z obowiązku świadczenia pracy w okresie wypowiedzenia. Obecnie w MKP „Delfin” prowadzona jest inwentaryzacja i kontrola wewnętrzna. Są to rutynowe działania związane z przekazywaniem kierowania jednostką innej osobie.” Z zacytowanej wypowiedzi wynika, ze pani Alina Buzuk zapragnęła odejść na emeryturę i burmistrz Sułuja postanowił uczynić zadość jej prośbie. RĂłwnocześnie w trosce o jej zdrowie pozwolił na wykorzystanie urlopu wypoczynkowego i zwolnił ją z obowiązku świadczenia pracy. Informacja jak wiele innych, ktĂłrej trudno cokolwiek zarzucić i powinno się przejść nad nią do porządku dziennego. Nie zawiera ona Ĺźadnego kłamstwa, ale coś znacznie gorszego, zawiera pół prawdę, ktĂłra pozwala na niezrozumiałą i niczym nieuzasadnioną manipulację czytelnikiem ufającym wiadomościom podawanym w „Gazecie Bieszczadzkiej” bądĹş, co bądĹş gazecie samorządowej wydawanej za pieniądze podatnikĂłw.

Poznajmy fakty

W godzinach porannych w dniu 18 kwietnia 2006 roku dyrektor Międzyszkolnej Krytej Pływalni „Delfin” Alina Buzuk złoĹźyła w sekretariacie urzędu miejskiego prośbę adresowaną do burmistrza o umoĹźliwienie jej przejścia na emeryturę z dniem 1 sierpnia 2006 roku. W trzy godziny później została telefonicznie wezwana do burmistrza na godzinę 13.30. Stawiła się w urzędzie miejskim zgodnie z wezwaniem i w obecności burmistrza Henryka Sułui, zastępcy burmistrza Krzysztofa Gąsiora i szefowej kadr Janiny Sokołowskiej zostało jej wręczone odwołanie z funkcji dyrektora Międzyszkolnej Krytej Pływalni „Delfin” ze skutkiem natychmiastowym. Ani w ustnym oświadczeniu burmistrza, ani tym bardziej w pisemnej decyzji nie było słowa o jakimkolwiek związku odwołania z przejściem pani dyrektor Buzuk na emeryturę. Nie odpowiadała teĹź temu zastosowana forma rozwiązania stosunku pracy. Dla umoĹźliwienia czytelnikom zapoznania się z rzeczywistą treścią odwołania, kopię decyzji burmistrza zamieszczamy obok. W godzinę później burmistrz Sułuja spotkał się a załogą pływalni, na ktĂłrym poinformował o odwołaniu Aliny Buzuk w związku z jej przejściem na emeryturę. W tym momencie i właśnie w taki sposĂłb Alina Buzuk zakończyła swoją sześcioletnią wytężoną pracę dla ustrzyckiej Międzyszkolnej Krytej Pływalni „Delfin”. W całej tej sprawie bardzo istotne są prawne aspekty decyzji burmistrza Sułui. Z pisma burmistrza wynika, bez najmniejszych wątpliwości, Ĺźe stosunek pracy z odwołaną Aliną Buzuk został nawiązany na podstawie powołania, zaś z dokumentĂłw będących w posiadaniu pani Buzuk (umowa o pracę z dnia 20.07.2000r.) wynika, Ĺźe została zatrudniona na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Postaram się w prosty sposĂłb wyjaśnić czytelnikom, na czym owa róşnica polega. W przypadku nawiązania stosunku pracy na podstawie powołania, organ powołujący moĹźe w kaĹźdej chwili i bez Ĺźadnego uzasadnienia odwołać pracownika. Zwolnionemu pracownikowi nie przysługuje prawo wniesienia odwołania do sądu pracy, ale przez okres wypowiedzenia zachowuje prawo do pełnego wynagrodzenia, bez obowiązku świadczenia pracy. Brak obowiązku świadczenia pracy wynika z mocy samego prawa i jest niezaleĹźny od decyzji burmistrza. Zupełnie inaczej wygląda to, gdy stosunek pracy został nawiązany na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Pracodawca zawsze moĹźe wypowiedzieć umowę o pracę, ale powĂłd wypowiedzenia musi uzasadnić, a zwalnianemu pracownikowi w kaĹźdej sytuacji przysługuje prawo odwołania do sądu pracy, o czym pracodawca winien go poinformować. W naszym przypadku, jeĹźeli przyjmiemy, Ĺźe Alina Buzuk była zatrudniona na podstawie umowy o pracę, to winna otrzymać trzymiesięczne wypowiedzenie umowy wraz z pisemną informacją o powodach wypowiedzenia i przysługującym jej prawem do złoĹźenia odwołania do sądu pracy. JeĹźeli uznamy jednak, Ĺźe zatrudnienie nastąpiło na podstawie powołania, to sposĂłb odwołania jest w części prawidłowy, trudno jest, bowiem zrozumieć, dlaczego w swojej decyzji burmistrz Sułuja informuje pracownika o prawie do złoĹźenia odwołania do sadu pracy, skoro w tym przypadku takie odwołanie nie przysługuje. Kodeks Pracy wymienia wprawdzie w art. 72§4 trzy zasady, ktĂłrych złamanie przez pracodawcę daje pracownikowi rĂłwnieĹź w tym przypadku prawo wniesienia odwołania, ale trudno zakładać, Ĺźe burmistrz wiedział, Ĺźe łamie prawo i dlatego informował pracownika o moĹźliwości odwołania się. Z tych to powodĂłw, czytając zamieszczone obok pismo burmistrza trudno jest oprzeć się wraĹźeniu, Ĺźe zostało ono przygotowane „na kolanie” w duĹźym pośpiechu i pod wpływem emocji. Przeanalizujmy na spokojnie gazetowe oświadczenia burmistrza, Ĺźe decyzja jego została prośbą pani Aliny Buzuk i troską ojej zdrowie. W przypadku zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, pracodawca otrzymujący prośbę pracownika o przejście na emeryturę, powinien rozwiązać z nim umowę o pracę na zasadzie porozumienia stron w terminie uzgodnionym z pracownikiem. Przy zatrudnieniu na podstawie powołania, art. 70 § 1 Kodeksu Pracy, ktĂłry przywołuje w swoim piśmie burmistrz Sułuja, mĂłwi Ĺźe „Pracownik zatrudniony na podstawie powołania moĹźe być w kaĹźdym czasie – niezwłocznie lub w określonym terminie – odwołany ze stanowiska przez organ, ktĂłry go powołał.” JeĹźeli jedynym powodem decyzji burmistrza, było rzeczywiście przychylenie się do prośby pracownika to naleĹźało zgodnie z tą prośbą odwołać Alinę Buzuk ze stanowiska dyrektora pływalni z dniem 31 lipca 2006 roku, wysyłając ją w tym czasie na naleĹźny urlop wypoczynkowy. O tym, na jakiej podstawie była zatrudniona pani Alina Buzuk i w jaki sposĂłb naleĹźało ją zwolnić, zadecyduje zapewne Wydział Pracy Sądu Rejonowego w Sanoku, do ktĂłrego Alina Buzuk złoĹźyła stosowne odwołanie. Przedstawione powyĹźszej fakty nasuwają jednak duĹźe wątpliwości, co szczerości intencji burmistrza przedstawionych na łamach „Gazety Bieszczadzkiej”. Nawet owa „rutynowa kontrola” rozpoczęta bezpośrednio po odwołaniu, budzi moje wątpliwości, zresztą jak kaĹźda kontrola świadomie przeprowadzana bez udziału osoby kontrolowanej.

Dlaczego Buzukowa musiała odejść?

Oficjalne powody takiej, a nie innej decyzji burmistrza Henryka Sułui zostały przedstawione w „Gazecie Bieszczadzkiej”, trudno jest jednak w nie uwierzyć i dlatego warto zastanowić się nad tym, dlaczego tak naprawdę Alina Buzuk została odwołana ze stanowiska dyrektora MKP „Delfin”? Dyrektorowanie w „Delfinie” rozpoczęła w dniu 20 lipca 2000 roku z nominacji Ăłwczesnego burmistrza Stanisława Leszegi w momencie oddawania pływalni do uĹźytku. To właśnie ona od podstaw zorganizowała pracę tej wzorcowo prowadzonej placĂłwki. Alina Buzuk to trudny szef, bardzo wymagający zarĂłwno od siebie, jak i od innych. Czasami moĹźe nazbyt szorstka w stosunku do swoich pracownikĂłw, ale bez reszty oddana wykonywanej pracy. Nie ma dla niej rzeczy niemoĹźliwych, bardzo energiczna, zawsze dyspozycyjna, niewiarygodnie aktywna i przepełniona mnĂłstwem interesujących pomysłów. Aby zrozumieć prawdopodobne powody, dla ktĂłrych władze miasta w taki sposĂłb pozbywają się wartościowego człowieka naleĹźy cofnąć się do lata 2002 roku. Wtedy to Alina Buzuk będąca wĂłwczas aktywnym członkiem lokalnych struktur Sojuszu Lewicy Demokratycznej, postanowiła odejść z SLD i przystąpiła do Bieszczadzkiego Stowarzyszenia Samorządowego. Uczyniła to jak sama twierdzi „..głównie za namową swojego dobrego znajomego jeszcze z lat pracy w szkolnictwie Henia Sułui”, ktĂłry wraz z szefem BSS Piotrem Korczakiem przekonali ją, Ĺźe tylko z nimi będzie mogła zrobić dla Ustrzyk Dolnych coś poĹźytecznego. Stała się aktywnym członkiem BSS i jedną z waĹźniejszych postaci kampanii wyborczej stowarzyszenia w wyborach samorządowych w roku 2002. Wystartowała w wyborach do rady powiatu bieszczadzkiego, uzyskując niezły wynik, mimo dopiero szĂłstego miejsca na liście. Uzyskała tyle samo głosĂłw, co druga na liście Ewa Sudoł i to właśnie pozycja na liście wyborczej zadecydowała, Ĺźe nie uzyskała mandatu radnego. Była, więc waĹźnym członkiem stowarzyszenia i dlatego tym trudniej zrozumieć, dlaczego jej losy potoczyły się w ten właśnie sposĂłb? Kiedy namawiano ją, aby wstąpiła do Bieszczadzkiego Stowarzyszenia Samorządowego miała w nim obowiązywać zasada „jeden za wszystkich – wszyscy za jednego”, rzeczywistość okazała się mniej powieściowa i z owej zasady pozostał tylko drugi człon „wszyscy za jednego” a raczej „wszyscy słuchają jednego”. W rozmowie ze mną stwierdziła, Ĺźe „w BSS obowiązuje wodzowski model kierowania, o wszystkim decyduje jednoosobowo wĂłdz, czyli Piotr Korczak, jest on w BSS postacią najwaĹźniejszą i wokół niego wszystko się toczy a ja byłam potrzebna tylko jako kwiatek do koĹźucha i organizator kampanii wyborczej”. Szybko zrozumiała, Ĺźe w tej organizacji nie ma miejsca dla niej, była osobą zbyt aktywną, zbyt rzucającą się w oczy i za nadto samodzielną, aby mogła uzyskać akceptację wodza. Coraz rzadziej brała udział w posiedzeniach stowarzyszenia i powoli zaczęła wycofywać się z tej organizacji. Od tego momentu pojawiły się problemy. Początkowo była to tylko wyraĹşna niechęć, prawdziwe kłopoty zaczęły się w momencie, jak w mieście pojawiła się informacja, Ĺźe zamierza kandydować na burmistrza w nadchodzących wyborach samorządowych. JuĹź tegoroczny budĹźet pływalni został okrojony a doszło do tego jeszcze kolejne o 30.000 złotych w kwietniu bieżącego roku. W tym ostatnim przypadku o zmniejszeniu dowiedziała się dopiero po fakcie. Na kilka tygodni przed odwołaniem podczas rozmowy z burmistrzem usłyszała z wyraĹşną pretensją stwierdzenie, Ĺźe „kierownicy podległych jednostek chcą kandydować na burmistrza”, zaś jej pismo o przyznanie dodatkowych środkĂłw, w tym między innymi na sprawdzenie wytrzymałości dachu pływalni, zostało nazwane prowokacją. Ostatnia rozmowa przed odwołaniem, w czasie ktĂłrej jak stwierdziła „straciłam nad sobą panowanie”, miała miejsce w dniu 14 kwietnia w „wielki piątek”. Po tej rozmowie zrozumiała, Ĺźe wielka osobista niechęć burmistrza do jej osoby odbije się w istotny sposĂłb na funkcjonowaniu pływalni, ze szkodą dla obiektu i jej pracownikĂłw, stało się to bezpośrednim powodem złoĹźenia wniosku o przejście na emeryturę z dniem 31 lipca 2006 roku. W tym czasie chciała wykorzystać urlop wypoczynkowy i przygotować podległą placĂłwkę do przekazania swojemu następcy, stało się jednak inaczej. Ciągle zadaje sobie pytanie, „dlaczego zostałam potraktowana w taki sposĂłb?” Trudno jest poznać te prawdziwe powody odwołania Aliny Buzuk, moĹźna tylko przypuszczać, Ĺźe są one związane z jesiennymi wyborami samorządowymi. Pomysłodawcy tej decyzji uznali zapewne, Ĺźe najbezpieczniej będzie odsunąć Buzukową na „boczny tor ustrzyckiego Ĺźycia społecznego” jeszcze przed latem, kiedy to tradycyjnie organizowane przez nią imprezy, w tym szczegĂłlnie Festiwal Muzyki Country i Kultur Pogranicza, mogą przysporzyć jej zbyt duĹźej popularności, co w kontekście nadchodzących wyborĂłw samorządowych byłoby dla nich szkodliwe.

Kilka ostatnich uwag

W strukturze samorządowej miasta i gminy burmistrz zajmuje pozycję najwyĹźszą i w związku z tym posiada ogromne uprawnienia sprawcze, co jest moim zdaniem rozwiązaniem dobrym i nie powinno budzić Ĺźadnych wątpliwości. Niezaprzeczalnym prawem burmistrza jest odwoływanie kierownikĂłw podległych jednostek, bez konieczności podawania przyczyn. Burmistrz musi współpracować z podległymi pracownikami i jeĹźeli z jakichkolwiek powodĂłw jest to utrudnione bądĹş niemoĹźliwe, moĹźe i powinien taką osobę odwołać. Suwerenną decyzję burmistrza Sułui o odwołaniu Aliny Buzuk potrafię zrozumieć i uszanować nawet, jeĹźeli była spowodowana planami jej kandydowania przeciwko burmistrzowi w nadchodzących wyborach samorządowych. Informacja podana w „Gazecie Bieszczadzkiej”, Ĺźe uczynił to na jej prośbę i w dodatku dla jej dobra, zniesmaczyła mnie do tego stopnia, Ĺźe postanowiłam napisać niniejszy materiał. Znam i szanuję burmistrza Henryka Sułuję i dlatego zupełnie nie potrafię zrozumieć powodĂłw, dla ktĂłrych tej treści informację zamieścił w podległej mu gazecie.