Nasze Połoniny - Bieszczadzkie Czasopismo Regionalne | Ustrzyki Dolne | Aktualności, artykuły, galerie zdjęć, ogłoszenia, noclegi

:: [Nr 12/88] Z historii Leska- nasz kościół Artykuł dodany przez: Redakcja (2009-10-02 08:10:43) Aktualnie prowadzone roboty zmieniajÄ ce poszycie dachowe kościoła wywołujÄ nieustannie duĹźe zainteresowanie leszczan, a takĹźe turystĂłw, ktĂłrzy odwiedzajÄ Lesko. Około 120 lat bryła leskiego kościoła róşniła się od obecnej głównie z powodu braku wysokiej wieĹźy, ktĂłra teraz juĹź pokryta miedzianÄ blachÄ błyszczy w promieniach słońca gĂłrujÄ c nad całym miastem i okolicÄ . Dawny kościół posiadał jedynie wieĹźe sygnaturki w takim kształcie jak obecnie, natomiast obecna „duĹźa wieĹźa” miała jedynie na kalenicy dachu jak gdyby tylko „fundament”. Pod koniec XIX wieku gdy proboszczem w Lesku był ksiÄ dz Julian Jelinek, parafianie lescy postanowili nadbudować istniejÄ cy juĹź „fundament” wieĹźy i przykryć go hełmem blaszanym w postaci ostrosłupa foremnego o podstawie kwadratowej, zwieńczonego złotÄ kulÄ i krzyĹźem. Roboty te wykonano w 1889 roku. Znany leski przedsiębiorca budowlany, a takĹźe właściciel kamieniołomu na Glinnem Robert Barański wykonał wszystkie prace budowlane zwiÄ zane z nadbudowÄ wieĹźy i postawieniem więźby dachowej, natomiast Ĺťyd Katz pokrył jÄ blachÄ . Moja babcia Anna Lewicka (ur. 1867 r.- zm.1952 r.), ktĂłra w tym czasie była juĹź osobÄ dorosĹ‚Ä opowiadała mi, Ĺźe przed rozpoczęciem robĂłt budowlanych zbudowano drewniany pomost (rĂłwnię pochyĹ‚Ä ) z Plant aĹź na szczyt dachu kościoła. Na pomoście ustawiono kołowroty z ręcznym napędem oraz specjalne sanie, przy pomocy ktĂłrych transportowano potrzebne materiały na miejsce budowy. Roboty te wywoływały 120 lat temu duĹźe zainteresowanie leszczan i nie tylko. Najwięcej jednak interesowano się pracÄ blacharza Katza, ktĂłry wiszÄ c na linach pokrywał blachÄ hełm wieĹźy. Parafianie modlili się za szczęśliwy przebieg prac. Ówczesna inwestycja kościelna stanowiła wielkie i kosztowne przedsięwzięcie. NaleĹźy pamiętać, Ĺźe w tym czasie mieszkali w Lesku Ĺťydzi i Rusini, ktĂłrzy mieli swoje świÄ tynie, a tylko Polacy, a było ich 1500, ponosili ciężary tego przedsięwzięcia. Sporo mieszczan pomagało bezpłatnie przy prostych pracach, ponadto hr. Krasicki dostarczył potrzebne do prac drewno. RĂłwnieĹź okoliczna szlachta i właściciele majÄ tkĂłw sponsorowali to przedsięwzięcie. W ten sposĂłb przy pomocy ludzkiej i boskiej wykonano tę robotę, ktĂłra przetrwała 120 lat. Mam nadzieję, Ĺźe uĹźycie do pokrycia dachu blachy miedzianej oraz nowocześnie zakonserwowane elementy drewnianej konstrukcji dachowej pozwolÄ na znacznie dłuĹźsze trwanie nowego dachu. Jan Lewicki adres tego artykułu: http://www.naszepołoniny.pl/articles.php?id=724