Marian Paluch

Oddział Związku Emerytów i Rencistów w Ustrzykach Dolnych istniał od dawien dawna. Swoją siedzibę związek miał w budynku przy ustrzyckim rynku, a od dwunastu lat szefował mu Lesław Magrysiewicz. To u niego emeryci i renciści mogli opłacać związkowe składki, to u niego mogli wyrabiać sobie zaświadczenia upoważniające do ulgi w przejazdach koleją. Dopóki ustrzycki oddział podlegał zarządowi w Krośnie, wszystko było w jak najlepszym porządku. Niestety zreformowano struktury związku i Ustrzyki miały bezpośrednio podlegać Zarządowi Okręgowemu w Rzeszowie.

Zakusy działacza z Zagórza

Po reformie struktur związku zarząd w Rzeszowie doszedł do wniosku, Ĺźe oddział w Ustrzykach nie moĹźe istnieć bo liczy sobie za mało członkĂłw. Zaproponował więc utworzenie w Ustrzykach koła związku , ktĂłre miało podlegać pod oddział w ZagĂłrzu. Stał za tym emeryt z ZagĂłrza , ktĂłry być moĹźe chciał sobie w ten sposĂłb dodać prestiĹźu. To on był na tyle sugestywny , Ĺźe przekonał do takich zmian rzeszowski Zarząd. -Myśmy się na to nie zgodzili- mĂłwi Lesław Magrysiewicz- Powiedziałem, Ĺźe nie mamy zamiaru podlegać pod Ĺźaden ZagĂłrz. JeĹźeli państwo chcecie akceptować aktualny stan organizacyjny, taki jaki jest, to ja będę w dalszym ciągu to robił. Oni absolutnie się nie zgodzili na to, przestali przesyłać zaświadczenia na wydawanie ulgowych przejazdĂłw dla emerytĂłw. Więc w tej sytuacji uznałem , Ĺźe ze współpracy nic nie będzie. Rzeszowski Zarząd zaczął stawiać na cenzurowanym Magrysiewicza, jakby zapominając , Ĺźe przez dwanaście lat wszystko co robił w związku , robił praktycznie za darmo, poza 50 czy 100 złotowymi gratyfikacjami raz na jakiś czas. – Powiedziałem im , Ĺźe w związku z tym dziękuję im za współpracę i rezygnuję z tej zaszczytnej funkcji- dodaje Lesław Magrysiewicz.- Odpowiedziano mi, Ĺźe nie ma ludzi niezastąpionych. Czas pokazał jednak , Ĺźe w tym konkretnym przypadku powiedzenie to nie znajduje uzasadnienia. Magrysiewicz zwołał zjazd oddziału w Ustrzykach , na ktĂłrym poinformował członkĂłw związku o iskrzeniu na linii RzeszĂłw- Ustrzyki i o swojej rezygnacji z funkcji. Zaproponował wybĂłr kogoś na swoje miejsce informując uczciwie, Ĺźe jest to praca społeczna. Niestety nie znalazł się ani jeden chętny by go zastąpić. W związku z tym Lesław Magrysiewicz uporządkował dokumentację i zawiadomił RzeszĂłw o wyborczym pacie w Ustrzykach, prosząc zarazem Zarząd Okręgu o wskazanie osoby ktĂłrej ma przekazać dokumenty. Prosił takĹźe o to by Zarząd wskazał miejsce w ktĂłrym ustrzyccy emeryci i renciści będą mogli wybierać zaświadczenia i opłacać składki. Zarząd Okręgu w Rzeszowie obraĹźony widać na Magrysiewicza poszedł w zaparte i od ponad roku nie odpowiedział na jego pytania. Dał tym samym do zrozumienia , Ĺźe los ustrzyckiego oddziału jest mu totalnie obojętny.

Piękny gest

I taki los spotkał ustrzycki oddział ZwiÄ zku EmerytĂłw

Składki płacone przez członków oddziału w Ustrzykach gromadzono na koncie w jednym z tutejszych banków. Jak się okazało uzbierało się tego przez lata całkiem sporo, bo około czterech tysięcy zł. Jak mówią wtajemniczeni to właśnie ta kwota mogła stanowić zarzewie konfliktu. Apetyt na nią miał oddział w Zagórzu lub Zarząd Okręgu. Emeryci z Ustrzyk strzegli jej jednak dobrze i nie dopuścili do przejęcia pieniędzy. Lesław Magrysiewicz zaproponował nieco wcześniej Zarządowi Okręgu uhonorowanie kilku najaktywniejszych działaczy z Ustrzyk niedużymi kwotami pieniędzy z tego konta. Zarząd kategorycznie tego zakazał. Tak więc ostatni zajazd członków oddziału musiał też zadecydować co zrobić ze zgromadzonymi pieniędzmi. Decyzją zjazdu postanowiono przekazać pieniądze po równej części dwóm szkołom podstawowym w Ustrzykach, z przeznaczeniem na dożywianie dzieci. Jak postanowiono, tak zrobiono, a dowodem na to są serdeczne podziękowania dla związku od dyrektorów szkół podstawowych Nr 1 i 2.

Śmieszny upór

Koncepcja przyłączenia Ustrzyk do oddziału w Zagórzu upadła z chwilą tragicznej śmierci szefa tamtejszego szefa. Zresztą Zagórz to też rozwiązanie , które nie zadowala emerytów z Ustrzyk. -Emeryci to ludzie wiekowi, często schorowani. Dla nich wyjazd nawet do Sanoka to już ogromna wyprawa. Na dodatek muszą w tym dużo większym od Ustrzyk mieście znaleźć oddział związku, a nie jest to łatwe. często bywa tak , że przejazd po zniżkę do Sanoka i z powrotem kosztował by więcej niż sama zniżka, więc z niej rezygnują- mówi emeryt Marian Paluch. To prawda , wielu emerytów przychodzi jeszcze do związku bo ma nadzieję, że się coś zmieniło. Jednak gdy zastają zamknięte drzwi , to w nerwowo machają rękami i złorzeczą rzeszowskim działaczom. Ci zaś są głusi na sygnały z Ustrzyk. Kilkakrotnie próbowałem się skontaktować z Zarządem w Rzeszowie , telefon jednak cały czas milczy. Lesław Magrysiewicz nie ukrywa rozgoryczenia takim stanem rzeczy. Pokazując pedantycznie poukładane w teczkach dokumenty oddziału mówi- I tak to się zakończyła cała impreza z emerytami w Ustrzykach.