Podkarpacka Regionalna Organizacja Turystyczna z Rzeszowa wydała przewodnik turystyczny „WędrĂłwki Podkarpackie”. Wydawnictwo zostało sfinansowane przez Urząd Marszałkowski WojewĂłdztwa Podkarpackiego. Jak czytamy na obwolucie - Wydawca dołoĹźył wszelkich starań, by informacje zawarte w Przewodniku były zgodne z rzeczywistością, nie bierze jednak odpowiedzialności za skutki wynikające z ich wykorzystania.


Dodać trzeba, Ĺźe jest to wydanie drugie poprawione i uzupełnione. Zapoznawszy się z tymi opisami przystąpiliśmy do lektury. Najbardziej interesowały nas strony poświęcone Bieszczadom. Pierwsze zaskoczenie informacja o wyciągach. Wymienia się między innymi Wujskie k. Sanoka, Czarną k. Ustrzyk, ZagĂłrz –Zakucie, Lesko- Huzele, Ustrzyki- Laworta, czyli podaje się miejscowości w ktĂłrych zlokalizowano wyciągi. Niestety zabrakło autorom konsekwencji bo jako miejscowości podano teĹź Gromadzeń, Mały KrĂłl, Uroczysko bez podania Ĺźe to wszystko są Ustrzyki Dolne. My o tym wiemy, ale ten przewodnik nie jest dla nas. Na następnych stronach wymienione są hotele, ośrodki wypoczynkowe, restauracje w powiecie leskim. Kolejno podaje się takie same placĂłwki w powiecie sanockim. Jakie jest nasze zaskoczenie gdy w sanockim znajdujemy Lutowiska, Sękowiec, Tarnawę, Ustrzyki Dolne, GĂłrne. W przewodniku po prostu nie ma powiatu bieszczadzkiego. Okazuje się , Ĺźe nas redakcja WędrĂłwek nie lubi . Piszą bowiem autorzy sporo o Lesku natomiast Ustrzyki opisują w ten sposĂłb- Jadąc w gĂłry, od Przemyśla lub przejścia granicznego w Krościenku, trafimy do Ustrzyk Dolnych. To niewielka miejscowość turystyczna nad Strwiążem u podnóşa Laworty. W Ustrzykach mają swoją siedzibę władze powiatu. To takĹźe baza wypadowa w gĂłrne partie BieszczadĂłw. Pięć razy więcej miejsca poświęcono w przewodniku Lesku, trzy razy więcej Cisnej. Nie mamy nic do tych miejscowości , ale budzi to uśmiech zaĹźenowania. „WędrĂłwki Podkarpackie” naszym zdaniem powinny powędrować jak najszybciej w jedno miejsce, mianowicie do kubła i nigdy stamtąd nie wychodzić. Kończąc nie wypada pominąć wymienienia autorĂłw tego wiekopomnego , uzupełnionego i poprawionego dzieła. Są nimi Inga Kunysz, Stanisław Orłowski, ElĹźbieta Sikorska i Jan Solek- Połoniny Ĺźyczą autorom więcej takich edytorskich sukcesĂłw.