Nasze Połoniny - Bieszczadzkie Czasopismo Regionalne | Ustrzyki Dolne | Aktualności, artykuły, galerie zdjęć, ogłoszenia, noclegi

:: [Nr 4/54] Ustrzyckie zapiski Artykuł dodany przez: Redakcja (2007-05-21 16:07:21) Poniedziałek 16 kwietnia 2007 roku zapisze się w pamięci mieszkańcĂłw Czarnej GĂłrnej, jako jeden z najtragiczniejszych dni. Z zupełnie nie zrozumiałych i trudnych do wytłumaczenia powodĂłw doszło do tragedii. Człowiek pozbawił Ĺźycia dwoje innych ludzi a następnie popełnił samobĂłjstwo. Pozostawił teĹź trudne do zatarcia ślady w psychice wielu innych ludzi. Jak bumerang ciÄ gle powraca pytanie, na ktĂłre nie ma odpowiedzi „Dlaczego?” Dopiero upływajÄ cy czas powoli ukoi ten niewyobraĹźalny bĂłl. Tragedia, ktĂłra rozegrała się w Czarnej odbiła się szerokim echem w całym kraju. Praktycznie wszystkie media podały tę wiadomość. Szkoda tylko, Ĺźe w pogoni za sensacjÄ niektĂłrym dziennikarzom zabrakło odrobiny rzetelności. Popularny TVN umiejscowił tragedię w nikomu nieznanej Czarnej GĂłrze, przy okazji przekręcajÄ c nazwisko prokuratora prowadzÄ cego dochodzenie. NajwaĹźniejsze to szybko podać wiadomość a reszta się nie liczy nawet, jeĹźeli jej styl będzie trochę przypominał słynne z dawnych lat „Radio Erewań”. *** Kwiecień 2007 roku, to szczegĂłlna rocznica dla wielu mieszkańcĂłw naszego terenu. Mija właśnie 60 lat od akcji przymusowego przesiedlenia ludności ukraińskiej na tak zwane ziemie odzyskane zwanej AkcjÄ „Wisła”. Za formalny poczÄ tek przygotowań do Akcji „Wisła” naleĹźy uznać decyzję Biura Politycznego Polskiej Partii Robotniczej o przesiedleniu ludności ukraińskiej podjętÄ na posiedzeniu w dniu 29 marca 1947 roku, czyli dokładnie w dzień po śmierci Karola Świerczewskiego. Faktycznie akcja rozpoczęła się 28 kwietnia 1947 roku, kiedy to liczÄ ca 17000 Ĺźołnierzy Grupa Operacyjna „Wisła” dowodzona przez generała Stefana Mossora przystÄ piła do działań. Tak naprawdę dokumentem, ktĂłry zadecydował o powojennych losach ludności polskiej i ukraińskiej po obu stronach nowowyznaczonej granicy, była umowa podpisana przez Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego i rzÄ d Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej w dniu 9 września 1944 roku. Przedmiotem umowy było wysiedlenie ludności polskiej z Ukrainy i ludności ukraińskiej z Polski. Granica została ostatecznie wyznaczona w roku 1945 i wtedy rozpoczęto właściwÄ falę przesiedleń. Na koniec roku 1946 liczbę ludności ukraińskiej w Polsce szacowano na 150 tysięcy mieszkańcĂłw. PiszÄ c o akcji „Wisła”, naleĹźy jÄ przedstawić jako kontynuację porozumienia polsko – radzieckiego z roku 1944 będÄ cym kolejnym elementem realizacji polityki radzieckiej w stosunku do Polski. MoĹźna wyodrębnić dwa cele przymusowego przesiedlenia ludności ukraińskiej podczas akcji „Wisła”: a/ dÄ Ĺźenie do ukształtowania Polski jako państwa jednonarodowego: b/ wykorzystanie antagonizmu polsko – ukraińskiego w polityce budowania „przyjaĹşni” polsko – radzieckiej(polegało to, na wyciszaniu jednego antagonizmu, poprzez nagłaśnianie drugiego). Nie moĹźna, w Ĺźadnym przypadku, pominÄ Ä‡ waĹźnego faktu, jakim była likwidacja zbrojnego podziemia, zarĂłwno polskiego jak i ukraińskiego. Nie ulega wÄ tpliwości, Ĺźe zarĂłwno przeprowadzona „repatriacja”, jak i akcja „Wisła” były elementami znacznie ułatwiajÄ cymi realizację tego zadania. Do dnia dzisiejszego ciÄ gle stawiane jest pytanie, czy do likwidacji zbrojnych oddziałów Ukraińskiej Powstańczej Armii konieczne było przeprowadzenie akcji przesiedleńczej? Trzeba jednoznacznie stwierdzić, Ĺźe na wiosnę 1947 roku oddziały zbrojne UPA nie stanowiły powaĹźnej siły bojowej i zarĂłwno stan liczebny, jak i morale nie uzasadniały takich działań. Nie moĹźna jednak zapominać o działalności Organizacji Ukraińskich NacjonalistĂłw, ktĂłrej zapleczem podstawowym była ludność narodowości ukraińskiej zamieszkujÄ ca dany obszar w sposĂłb zwarty. Ani akcja zbrojna, ani teĹź działania inwigilacyjne słuĹź bezpieczeństwa nie były w stanie zapobiec działalności OUN i stanowiłaby ona swoistego rodzaju bombę z opóźnionym zapłonem. BiorÄ c pod uwagę niniejszy argument oraz te przedstawione wyĹźej, moĹźna w miarę pełny sposĂłb starać się zrozumieć powody, jakie legły u podstaw akcji „Wisła”. W chwili obecnej, wielu publicystĂłw prĂłbuje przedstawić akcję przymusowego przesiedlenia ludności ukraińskiej, jako zbrodnicze działanie władz komunistycznych. Jest to jednak zbyt duĹźe uproszczenie, na dodatek nie do końca prawdziwe. NaleĹźy w sposĂłb jednoznaczny podkreślić, Ĺźe akurat w realizacji swojej polityki w stosunku do ludności ukraińskiej Ăłwczesny rzÄ d polski posiadał pełne poparcie społeczne. Na skutek opisanych działań, region po obu stronach dzisiejszej granicy polsko-ukraińskiej przestał być regionem wielonarodowym i po raz pierwszy w historii PolakĂłw i UkraińcĂłw rozdzieliła granica państwowa. Polityczne i wojskowe cele akcji to jedno, pozostajÄ jeszcze ludzie i bezmiar cierpień jakich doznali. Ludzi pokrzywdzonych przez Akcję „Wisła” jest wielu, podobnie jak tych pokrzywdzonych na Wołyniu. Dziś najwaĹźniejsze jest wzajemne zrozumienie poparte pokojowym współistnieniem. Dość ciÄ głego rozpamiętywania o przeszłości, trzeba przede wszystkim kontynuować działania zmierzajÄ ce do przełamania wzajemnych uprzedzeń i likwidacji niesprawiedliwych stereotypĂłw. *** U.D. 21.04.07 adres tego artykułu: http://www.naszepołoniny.pl/articles.php?id=184