Nasze Połoniny - Bieszczadzkie Czasopismo Regionalne | Ustrzyki Dolne | Aktualności, artykuły, galerie zdjęć, ogłoszenia, noclegi

:: [11/123] Zmiana punktu ciÄ Ĺźenia Artykuł dodany przez: Redakcja (2011-09-25 08:01:35) Gdzie Ustrzykom bliĹźej? Do Krosna, czy Przemyśla? Gdybym takie pytanie zadał dwadzieścia lat temu, ba kilka lat temu odpowiedĹş była by oczywista- Ustrzykom bliĹźej do Krosna. Bo przecieĹź Krosno to dawna siedziba wojewĂłdztwa do ktĂłrego naleĹźały Ustrzyki. To miasto w ktĂłrym znajdowały się siedziby wielu firm majÄ cych swoje filie w Bieszczadach, to szpital i wiele przychodni specjalistycznych, do ktĂłrych z urzędu kierowani byli bieszczadzcy pacjenci . Krosno to sporo hurtowni, z ktĂłrych korzystali bieszczadzcy handlowcy. Do Krosna – jak się zdawało- było łatwiej dojechać, bo to mnĂłstwo autobusĂłw, pociÄ g, a i droga dla samochodĂłw jakaś prostsza i na oko krĂłtsza. W zasadzie pierwszy zgrzyt w tej podległości miał miejsce w jakĹźe waĹźnych dla kraju latach 1980/81. Wtedy to Polskę opanował strajkowy ferment, ktĂłry zakończył się powstaniem Solidarności. Ustrzyki w tym fermencie miały spory udział. Dość szybko powstały w mieście struktury Międzyzakładowego Komitetu zwiÄ zkowego „Solidarność”, ktĂłre miały niebawem zdecydować do ktĂłrej struktury Solidarności chcÄ naleĹźeć do tej krośnieńskiej, czy przemyskiej. Brałem osobiście w tym udział więc pamiętam jak nasze spotkania odwiedzali szefowie z Krosna- Zawistowski i z Przemyśla- Kijanka. Padały argumenty z kaĹźdej strony o tym Ĺźe warto się właśnie z nimi zwiÄ zać. Najistotniejszy był taki, Ĺźe Krosno ma gĂłr w brĂłd i zawsze zadba o bliĹźszy sobie Beskid, zaś Przemyśl prawdziwych gĂłr nie ma więc pieścił by Bieszczady jak nikt. Muszę przyznać, Ĺźe chyba ten argument zwyciężył bo większość członkĂłw MKZ zdecydowała o przystÄ pieniu do przemyskich struktur Solidarności. Niestety juĹź wtedy dostaliśmy doskonaĹ‚Ä nauczkę jak będzie wyglÄ dać nowa demokracja. Władze Solidarności nie przyjęły bowiem do wiadomości wyniku głosowania i obligatoryjnie zwiÄ zały Ustrzyki z SolidarnościÄ krośnieńskÄ , ktĂłra jak się później okazało kierował współpracownik SB. Demokratyczna swoboda skończyła się dość szybko w grudniu 1981 roku i nastał okres kiedy o wszystkim decydowali wszystko najlepiej wiedzÄ cy ludzie w zielonych mundurach, demokracja zaś polegała takĹźe w ujęciu dla cywili w powtarzaniu magicznej klauzuli- tak jest!- obywatelu poruczniku, majorze i tak dalej im wyĹźszy szczebel. To wbrew pozorom nie był najgorszy okres gdyby wojsko administrowało i dyscyplinowało, a nie wtrÄ cało się do gospodarki, ale byle zupak decydował jak budować domy, ile wypiec chleba, jak leczyć ludzi i wyszło z tego przysłowiowe g… Na dodatek w pasie przygranicznym istniało „Wielkie Księstwo Arłamowskie” więc nawet przejazd drogÄ wojewĂłdzkÄ do Przemyśla był niezbyt chętnie przez wojskowych widziany bo mogło to spłoszyć zwierzynę trzymanÄ tam dla PZPR-owskich przedstawicieli klasy robotniczej. O skrĂłcie przez Kwaszeninę, ArłamĂłw, MakowÄ , Fredropol mowy być nie mogło. A skrĂłt ten czynił to, Ĺźe granica Przemyśla oddalona była od Ustrzyk raptem o jakieś siedemdziesiÄ t kilometrĂłw. ZresztÄ przez Birczę i Krasiczyn tez było niespełna osiemdziesiÄ t kilometrĂłw i to drogami gdzie natężenie ruchu jest rano dziesięciokrotnie , a w godzinach szczytu pięciokrotnie niĹźsze niĹź na trasie z Ustrzyk do Krosna. Ludzie powoli zaczęli to zauwaĹźać. Zmieniała się teĹź sytuacja w kraju. Pacjenci nie byli juĹź niewolniczo przywiÄ zani do rejonĂłw. Szpitale rywalizowały jakościÄ usług. StÄ d teĹź coraz częściej ci z Bieszczad leczyli się w Przemyślu. Handlarze od dawna zaopatrywali się tutaj w warzywa i owoce. Jeśli ktoś jechał w Polskę kolejÄ , lepiej było wsiÄ Ĺ›Ä‡ w Przemyślu niĹź w Rzeszowie, bo dojechać bliĹźej, a pociÄ g pusty. Tak więc powoli zaczęła się zmieniać orientacja myślenia wśrĂłd mieszkańcĂłw Bieszczad. Ponadto dla wielu pracownikĂłw słuĹźb celnych, StraĹźy Granicznej Przemyśl to jednostka nadrzędna, a ludzi tych w zwiÄ zku z otwarciem przejścia w Krościenku, czy placĂłwek SG w Ustrzykach GĂłrnych, Stuposianach, Wojtkowej jest jak na tutejsze warunki bez liku. Studenci wieczorowi i zaoczni teĹź wolÄ dojeĹźdĹźać do Przemyśla bo bliĹźej, a tutejsze uczelnie nie gorsze niĹź te w Rzeszowie. Gdy wyremontowano drogę wojewĂłdzkÄ z Ustrzyk GĂłrnych do Przemyśla, a i teĹź tÄ przez ArłamĂłw i Fedropol orientacja zmieniła się na dobre. Dziś nawet sporo osĂłb jadÄ c do Rzeszowa rozpoczyna jazdę kierujÄ c się na Birczę. Tędy jadÄ c dalej przez DynĂłw i HyĹźne jest dokładnie tyle samo kilometrĂłw co przez Sanok i BrzozĂłw. Na dodatek rano lub w weekendy rzadko spotkać inny pojazd. Do tej zmiany orientacji dołoĹźyły się tez władze państwowe, bowiem w tegorocznych wyborach parlamentarnych mamy wprawdzie jak dotychczas wspĂłlny okręg krośnieńsko- przemyski, ale do senatu juĹź powiaty sanocki, leski i bieszczadzki oderwano od Krosna i będÄ mieć wspĂłlnego senatora z trzema powiatami leĹźÄ cymi w dawnych wojewĂłdztwie przemyskim przy granicy z UkrainÄ . Ta decyzja na dobre zmienia chyba orientację geograficzna ludzi z Bieszczad. Bo przemyślacy juĹź dawno wybrali. Setki ich wypoczywajÄ w Bieszczadach widać ich na połoninach , nad zalewem, na trasach narciarski, na ustrzyckich basenach, w muzeach i lokalnych imprezach. Nawet częściej czyta się tu dziś przemyskie „Ĺťycie Podkarpackie” niĹź dominujÄ ce tutaj do niedawna krośnieńskie „Podkarpacie”. Wiesław Stebnicki adres tego artykułu: http://www.naszepołoniny.pl/articles.php?id=1427