Nasze Połoniny - Bieszczadzkie Czasopismo Regionalne | Ustrzyki Dolne | Aktualności, artykuły, galerie zdjęć, ogłoszenia, noclegi

:: [5/117] Niepotrzebna rozrzutność Artykuł dodany przez: Redakcja (2011-04-06 14:14:33) Z kimkolwiek bym nie rozmawiał, czy to z wĂłjtem, czy burmistrzem lub starostÄ – oświata zĹźera nam budĹźet. Subwencje sÄ za niskie przez co cały czas musimy do tego interesu dopłacać. Gdyby nie płace nauczycieli to byśmy Ĺźyli sobie jak przysłowiowe pÄ czki w maśle. To one zjadajÄ nam lwiÄ część środkĂłw oświatowych a co za tym idzie budĹźetĂłw gminnych, miejskich i powiatowych. Druga strona stara się nie być dłuĹźna. Balansuje na granicy roszczeniowych postulatĂłw, wiedzÄ c Ĺźe wcześniej czy później zostanÄ one jeśli nie wszystkie to przynajmniej niektĂłre, szczegĂłlnie te finansowe zrealizowane. Ten swoisty kontredans trwa w najlepsze i jego końca nie widać. Ostatnio co rusz słyszymy o zamykanych lub jak to się teraz ładnie mĂłwi wygaszanych szkołach. OpĂłr społeczny w tym momencie jest duĹźy. Z wiadomych względĂłw prym wiodÄ tutaj rodzice i im się nie dziwię. Lepiej mieć pociechę pod rękÄ , niĹź wysyłać jÄ kilka, kilkanaście lub kilkadziesiÄ t kilometrĂłw do szkoły gdzie staje się anonimowÄ czyli bardziej podatnÄ na negatywne wpływy środowiska. Bardziej dziwi mnie opĂłr nauczycieli zamykanych szkół. Wydawać by się mogło intelektualna elita tych środowisk, ktĂłra powinna rozumieć potrzeby chwili staje murem po stronie rodzicĂłw przez co jeszcze bardziej antagonizuje spĂłr na linii lokalna społeczność – władza. U podstaw tego typu zachowań leĹźy niechęć do jakichkolwiek zmian, niejednokrotnie wygodnictwo czy obrona swoich własnych partykularnych interesĂłw. Z badań przeprowadzonych w 2009 roku wynika, Ĺźe ponad 70 % nauczycieli całe swoje Ĺźycie zawodowe „przeĹźyło” w jednej szkole. Ba, zdarzały się rodzynki, Ĺźe w jednej klasie czyli sali lekcyjnej. O czym to świadczy, ano właśnie o strachu przed podejmowaniem niejednokrotnie trudnych Ĺźyciowych decyzji, o przyzwyczajeniach nie zawsze idÄ cych w parze z rozsÄ dkiem itp. rzeczach. StÄ d to kurczowe trzymanie się jednej szkoły, jednego znanego sobie od lat środowiska. DopĂłki środowisko nauczycielskie nie zrozumie, Ĺźe oprĂłcz swoich przywilejĂłw, ktĂłre daje im Karta Nauczyciela sÄ takÄ samÄ grupÄ najemnych pracownikĂłw jak inne zawody, dopĂłty będzie się czuło nieakceptowane i niedowartościowane. Całkiem innÄ sprawÄ sÄ decyzje samorzÄ dĂłw o likwidacji, względnie zmianie stopnia organizacyjnego szkół. Rzadko poprzedzane pełnÄ społecznÄ informacjÄ i konsultacjÄ doprowadzajÄ do tego, Ĺźe niedoinformowane społeczeństwo po prostu się buntuje. Chęć oszczędzania to pozytywna cecha. Dobrze kiedy to zaciskanie pasa rozkładane jest rĂłwnomiernie. Gorzej będzie kiedy w przypadku szkół największÄ cenę zapłacÄ za to dzieci. Oszczędności w oświacie moĹźna szukać w róşnych kierunkach. SamorzÄ dy to robiÄ . Czy wszystkie. No właśnie. Dziwi mnie, Ĺźe np. do tej pory nie doprowadzono do tego Ĺźeby dwie ustrzyckie szkoły średnie i szkoła specjalna, ktĂłre zarzÄ dzane sÄ przez starostwo miały jeden wspĂłlny pion administracyjno – finansowy. Na pewno byłoby to rozwiÄ zanie, bardziej racjonalne i oszczędne. Zrobiono to juĹź dawno w Lesku i jak do tej pory funkcjonuje ono bez zarzutu. Czym się kierujÄ władzę powiatu, Ĺźe nie wprowadziły tego rozwiÄ zania u siebie nie mam pojęcia. Mogę się tylko domyślać. Ale to juĹź inna bajka na inny felieton. Andrzej Kotowicz adres tego artykułu: http://www.naszepołoniny.pl/articles.php?id=1287