Nasze Połoniny - Bieszczadzkie Czasopismo Regionalne | Ustrzyki Dolne | Aktualności, artykuły, galerie zdjęć, ogłoszenia, noclegi

:: [14/107] O JĂłzefie Balowskim - słów kilka Artykuł dodany przez: Redakcja (2010-09-30 17:24:14) W deszczowe sobotnie popołudnie 28 sierpnia 2010 roku na ustrzyckim cmentarzu spoczęły prochy JĂłzefa Balowskiego – Ustrzyczanina w pełnym tego słowa znaczeniu, choć urodzonego w sÄ siednim Lesku. JĂłzef trafił do miasta nad StrwiÄ Ĺźem jako dziecko a los sprawił, Ĺźe pozostał w nim na zawsze. Tutaj w Ustrzycki Licem OgĂłlnokształcÄ cym, w klasie pani profesor Romany WojtkĂłw zdał w 1964 roku maturę. Tutaj teĹź powrĂłcił po studiach polonistycznych, podejmujÄ c pracę w szkolnictwie. PoczÄ tkowo była to szkoła w WĂłjtkĂłwce a później Zasadnicza Szkoła Zawodowa DokształcajÄ ca w Ustrzykach Dolnych. Kierował tÄ placĂłwkÄ od roku 1976 do stycznia 1984 roku. To dzięki jego staraniom i zabiegom powstało Technikum Drzewne a szkoła przekształcona w Zespół Szkół Zawodowych, zdobywała coraz większy prestiĹź. Był dyrektorem bardzo wymagajÄ cym, nie tylko w stosunku do uczniĂłw i nauczycieli, ale rĂłwnieĹź w stosunku do siebie. Był człowiekiem lubiÄ cym dyscyplinę, a mogło to wynikać z jego zamiłowania do sportu. W latach młodzieńczych JĂłzek uprawiał narciarstwo pod okiem niezapomnianego profesora Kazimierza Sojki, a później był instruktorem, sędziÄ narciarskim oraz bardzo aktywnym działaczem sportowym. To jego przychylność, wpływy i zaangaĹźowanie umoĹźliwiły Staszkowi Nahajowskiemu zorganizowanie pierwszego w naszym regionie masowego biegu narciarskiego - Bieszczadzkiego Biegu LotnikĂłw. Jak wspomina Staszek: „W pierwszych latach JĂłzio był kimś w rodzaju dyrektora organizacyjnego biegu. To dzięki jego zabiegom w jednym z biegĂłw uczestniczyli generałowie lotnictwa, to rĂłwnieĹź za sprawÄ jego starań w kilku edycjach Biegu LotnikĂłw startowali doskonali narciarze z Ukrainy”. Ja osobiście, jako znacznie młodszy, znałem JĂłzefa od zawsze. Za zaszczyt poczytywałem sobie, Ĺźe mogłem mu mĂłwić po imieniu. BliĹźej poznaliśmy się w okresie, kiedy JĂłzef pełnił funkcję pierwszego sekretarza Komitetu Miejsko-Gminnego PZPR w Ustrzykach Dolnych. Nie polno o tym zapominać, bo pojawienie się JĂłzefa Balowskiego na czele lokalnej organizacji partyjnej było czymś wyjÄ tkowym. Po raz pierwszy na tym stanowisku znalazł się człowiek, ktĂłry w niczym nie przypominał, a wręcz był zaprzeczeniem, partyjnego aparatczyka. MÄ dry, elokwentny, otwarty na dyskusję działacz, o duĹźej kulturze osobistej a przy tym bardzo skromny i niezwykle delikatny w bezpośrednich kontaktach. Potrafił w rozsÄ dny, ludzki sposĂłb godzić siermiężnÄ lokalnÄ peerelowskÄ rzeczywistość z dÄ Ĺźeniami ludzi. Zawsze widział drugiego człowieka a niesienie pomocy innym, było jego naturalnÄ potrzebÄ . Pamiętam, z jakim zaangaĹźowaniem organizował w latach dziewięćdziesiÄ tych ubiegłego wieku przedświÄ tecznÄ pomoc dla PolakĂłw i społeczności jednej ze szkół na sÄ siedniej Ukrainie. Robił to „na wariackich papierach”, bo innej moĹźliwości wĂłwczas nie było, ale jego skuteczność była zdumiewajÄ ca. Na zawsze zapamiętam iskierki w jego oczach, kiedy po powrocie z Ukrainy opowiadał o radości obdarowanych, biednych ludzi. JĂłzef był polonistÄ z wykształcenia a prawdziwym humanistÄ z zamiłowania. Jego pasjÄ była historia i kultura regionu bieszczadzkiego, posiadał w tej dziedzinie ogromnÄ wiedzę. NiezaleĹźnie od tego, JĂłzek miał świetne piĂłro i wielka szkoda, Ĺźe tak stosunkowo rzadko po nie sięgał a jeszcze większa, Ĺźe nie uczyni tego więcej. Ĺťegnaj JĂłziu! Zawsze będziemy o Tobie pamiętać a będÄ to miłe i radosne wspomnienia. Spoczywaj w spokoju w swojej ukochanej bieszczadzkiej ziemi. Marek Prorok adres tego artykułu: http://www.naszepołoniny.pl/articles.php?id=1088