Nasze Połoniny - Bieszczadzkie Czasopismo Regionalne | Ustrzyki Dolne | Aktualności, artykuły, galerie zdjęć, ogłoszenia, noclegi

:: [10/103] Mamo - ta woda brzydko pachnie Artykuł dodany przez: Redakcja (2010-07-16 17:48:28) Jeszcze nie tak dawno wody zalewu solińskiego zaliczane były do pierwszej klasy czystości. Silny ekosystem bez problemĂłw radził sobie z niewielkÄ ilościÄ zanieczyszczeń, ktĂłre do zbiornika wpływały. Taki stan rzeczy powodował, Ĺźe fauna i flora zbiornika rozwijała się tu bez przeszkĂłd. Tak było. Wydaje się, Ĺźe te czasy mamy juĹź bezpowrotnie po za sobÄ . Powoli zalew soliński zwany teĹź „bieszczadzkim morzem” staje się zlewniÄ tego wszystkiego czego czystÄ wodÄ nazwać juĹź nie moĹźna. Szybko rozwijajÄ ca się infrastruktura turystyczna wokół jeziora spowodowała, Ĺźe do wody spływajÄ ogromne ilości fekalii, chemii i tego wszystkiego co sobie jeszcze moĹźna wyobrazić. Wszyscy tnÄ po tzw. kosztach czyli po tym czego gołym okiem nie widać. Dlatego brak jest małych oczyszczalni ściekĂłw, szamb z prawdziwego zdarzenia i tym podobnych rzeczy, ktĂłre powodujÄ , Ĺźe cały ten balast brudu pozostaje na miejscu i nie zanieczyszcza wody. O tym, Ĺźe problem nabrzmiał juĹź do granic, ktĂłrych przekroczyć nie wolno moĹźna przekonać się zaglÄ dajÄ c na gĂłrę „Jawor” w Solinie. Sezon turystyczny dopiero się tu rozpoczÄ Ĺ‚, ludzi jest w sumie niewielu a juĹź w nozdrza oprĂłcz zapachĂłw wydostajÄ cych się z funkcjonujÄ cych tu restauracyjek i barĂłw moĹźna odróşnić zapach nieopróşnionych szamb i spuszczanych na „ostro” ściekĂłw, ktĂłre płynÄ sobie szerokÄ strugÄ bezpośrednio do zalewu. Nieświadomi niczego turyści brodzÄ sobie z dziećmi w tej „wodzie” myślÄ c, Ĺźe to wypływajÄ ce ze zbocza ĹşrĂłdełka. Taki obrazek moĹźna było zaobserwować na poczÄ tku czerwca, kiedy spływajÄ ce z gĂłry fekalia nieco oczyszczone przez trawę i dwa parkingi, ktĂłre musiały pokonać wpływały sobie bezkarnie do wody tuĹź obok przystani „Białej Floty”. Dopiero alarmujÄ cy krzyk dzieci, Ĺźe ta woda brzydko „pachnie” wzmĂłgł czujność rodzicĂłw, ktĂłrzy szybko się z tamtÄ d ze swoimi pociechami wynieśli. Kiedy zagospodarowywano w latach siedemdziesiÄ tych ubiegłego wieku tereny po tej części zapory nikt w najśmielszych chyba oczekiwaniach nie przypuszczał, Ĺźe rozwinÄ się one do tak niebotycznych wymiarĂłw. Wybudowana wtedy infrastruktura sanitarna w pełni pokrywała potrzeby funkcjonujÄ cych tam trzech pawilonĂłw „geesowskich”, dwĂłch barĂłw, smaĹźalni ryb, kiosku ruchu, pawilonu z pamiÄ tkami, pływajÄ cej przystani dla statkĂłw i sanitariaty, ktĂłre jako jedyne działajÄ tam do dzisiaj. Powstałe później juĹź pole namiotowe rĂłwnieĹź zabezpieczono w pełny węzeł wodno-sanitarny. MoĹźna odnieść wraĹźenie, Ĺźe od tamtego czasu w tym miejscu niewiele się zmieniło oprĂłcz tego, Ĺźe ludzi jest tu coraz więcej i przybyło mnĂłstwo nowych punktĂłw handlowo-gastronomicznych bazujÄ cych w duĹźej mierze na starej infrastrukturze. Jak długo to jeszcze wytrzyma – nie wiem. Wiem na pewno jedno ta bomba ekologiczna kiedyś w końcu będzie musiała wybuchnÄ Ä‡. Ten problem nie dotyczy tylko Soliny. Tak się dzieje na obrzeĹźach całego zalewu. Czym szybciej władze przylegajÄ cych do niego gmin zabiorÄ się za rozwiÄ zanie tego problemu, tym lepiej. Szkoda by było, Ĺźeby o tym największym sztucznym akwenie w Polsce zaczęto mĂłwić jako o zlewni tego wszystkiego czego czystÄ wodÄ nazwać nie moĹźna. Andrzej Kotowicz adres tego artykułu: http://www.naszepołoniny.pl/articles.php?id=1011